|
|
|
|
Publiceer je gedicht in Meander en bereik duizenden lezers |
|
De windrichting van de cultuur is mij geen zorg
|
|
directe link voor dit item:
meandermagazine.net/l/?txt=46 |
door Rob de Vos op 04-02-2004 |
Willem Aalders schreef Meanders Gedicht van de Maand februari 2004.
lees maar

Willem Aalders
|
Welke activiteiten onderneem je in de komende tijd op het gebied van de poëzie?
Ik schrijf gedichten wanneer ik daarvoor de tijd heb en in de stemming ben. Met "activiteit" heeft mijn dichten niets te maken, veeleer met rustig vaarwater. Soms lukt het ook wel tijdens een chagrijnige bui.
Derhalve mag er van mij geen speciale onderneming in de poëzie worden verwacht. Wie zei ook alweer "De ware dichter is hij die inspiratie krijgt terwijl hij het vers maakt."?
Vul de volgende zinnen aan ...
Als (oorlogs)kind las ik Lord Lister en Dick Bos. En elke zaterdag kreeg ik tien cent om een Doe Mee te kopen, een kinderkrant die ook nu nog een groot lezertjespubliek zou trekken. Favoriete rooiewangenboeken waren Kruimeltje, en Burgemeester Jan van de onlangs overleden Dola de Jong, boeken "in prachtband" met illustraties van resp. Pol Dom en Bob Uschi. Uitgeverij Kluitman en Van Holkema & Warendorf N.V. Gebonden f 1.75. Van Kruimeltje bezit ik een eerste druk. Die ziet er zo zielig kapotgelezen uit dat ik het dit boek niet kan aandoen er mijn ex-libris in te plakken. *
De westerse cultuur zegt mij niet veel. In mijn ogen is cultuur pas cultuur wanneer ze universeel is. In voorbesprekingen van de tentoonstelling van schilderijen van de Rus Ilja Repin in het Groninger Museum werd tot vervelens toe de nadruk gelegd op "Oost-Europese" en "Russische" cultuur. Maar wat ik tentoongesteld zag waren eenvoudig schitterende schilderijen.
De windrichting van de cultuur is mij geen zorg. *
Als staatssecretaris of minister van cultuur zou ik ernaar streven de hap-snap-subsidies op culturele uitingen op te heffen om vervolgens te komen tot een "staatsmaecenaat". Maar ik waarschuw vooruit: ik zou voor geen goud staatsman willen wezen. Ik ben drie jaar gemeenteraadslid geweest en er zes jaar ouder door geworden. Politicus is een barbaars beroep waarmee je de gemeente en je vrouw en kinderen leed berokkent. *
Poëzie die iedereen beslist moet lezen ken ik niet. Zelf ben ik zelden in staat gedichten te lezen, vooral als ze gaan over ontluikende roosjes in lentetijd of over droef stemmend zielenleed van een veenkoloniale telefoonmonteur.
Ik had in literaire zin een slechte schoolopleiding. Wellicht daardoor vind ik de bejubelde 'Mei van Gorter' het afgrijselijkste rijmelwerk aller tijden en ben ik voor Lucebert blijkbaar niet ontwikkeld genoeg. Wat die mannen te zeggen hadden gaat volstrekt langs mij heen. Zo ken ik ten aanzien van poëzie nogal wat belemmeringen. *
Ik val in slaap bij gedichtenrecensies. Op z¹n minst ga ik er van gapen. Dat gerecenseer is niets anders dan herkauwen. Het zou allemaal nog te pruimen zijn als ook de recensie in dichtvorm werd geschreven. (Dan kan daarover weer een recensie verschijnen en is de bovenpositie van de recensent ontregeld.)
 Auteurspagina Willem Aalders
|
|
|
|
|
|
|
|
Publiceer je gedicht in Meander en bereik duizenden lezers |
|
Tussen droom en daad
|
|
directe link voor dit item:
meandermagazine.net/l/?txt=43 |
door Rob de Vos op 04-02-2004 |
In 2001 vroeg Meander aan een aantal Nederlandse en Vlaamse politici waaraan zij denken bij het woord poëzie. Ze bleken er daadwerkelijk gedachten bij te hebben.
|
 Lees
wat ze te zeggen hadden
|
|
|
|
|
|
|
|
Publiceer je gedicht in Meander en bereik duizenden lezers |
|
Omdat het bij mij om de hoek plaatsvond
|
|
directe link voor dit item:
meandermagazine.net/l/?txt=40 |
door Rob de Vos op 03-02-2004 |
Erwin Vogelezang schreef Meanders Gedicht van de Maand januari 2004.
lees maar
|
Welke activiteiten onderneem je in de komende tijd op het gebied van de poëzie?
Geen. Afgezien dan van het schrijven van gedichten. ik ben bepaald niet het type dat culturele manifestaties afloopt en tot nu toe heb ik slechts één voordracht bezocht. Omdat het bij mij om de hoek plaatsvond. Eigen werk voordragen heb ik nog nooit gedaan, alhoewel ik Jan Doornbos min of meer heb toegezegd eens mijn opwachting te maken.
Vul de volgende zinnen aan ...
Als kind las ik alles wat er te lezen was. en dan bedoel ik niet alleen boeken maar letterlijk alles. Van de wasvoorschriften in kleding tot en met de Zweedse variant van de gebruiksaanwijzing van de televisie. * De westerse cultuur heeft niet meer schoonheid voortgebracht dan een willekeurige andere. * Als staatssecretaris of minister van cultuur zou ik mijn ontslag indienen. * Poëzie die iedereen beslist moet lezen is mij niet bekend. Ik heb te weinig poëzie gelezen om een goed oordeel te kunnen geven. Ik ontspan liever met muziek, alhoewel ik vrij veel kritieken schrijf op (open) internetforums. * Ik val in slaap bij het zien van het eerste ochtendlicht. Ik ben een typisch nachtmens. Niet in bed te krijgen en er in de ochtend al helemaal niet uit.
 Auteurspagina Erwin Vogelezang
|
|
|
|
|
|
|
|
Publiceer je gedicht in Meander en bereik duizenden lezers |
|
Dikke Komrij (7 en slot): En verder ...
|
|
directe link voor dit item:
meandermagazine.net/l/?txt=37 |
door Rob de Vos op 02-02-2004 |
Wie ook wel eens in Meander hebben gepubliceerd en van wie werk is opgenomen in de Dikke Komrij zijn:
|
Cees van der Pluijm: Auteurspagina Interview
Ibrahim Selman: Auteurspagina
Richard Steegmans: Duik in het archief
|
|
|
|
|
|
|
|
Publiceer je gedicht in Meander en bereik duizenden lezers |
|
Dikke Komrij (6): Je krijgt nu waarschijnlijk een hoop borstklopperij
|
|
directe link voor dit item:
meandermagazine.net/l/?txt=34 |
door Rob de Vos op 02-02-2004 |
Van Alfred Schaffer, die in Zuid-Afrika woont, staan vier gedichten in Komrij's verzameling. Ook hij is al doorgebroken als dichter. Dus ook aan hem de vraag: Welke betekenis heeft het opnemen van enkele van je gedichten in Komrij's verzameling nog voor je?

Alfred Schaffer
|
Natuurlijk is het mooi: in de literatuurgeschiedenis hebben Komrij's bloemlezingen flinke bekendheid gekregen, zeker ook door de enormiteit van het hele project. Aan de andere kant is het wel een beetje een hype allemaal.
Opname in bloemlezingen heeft wat mij betreft minder betekenis dan bijvoorbeeld vertalingen van je werk, uitnodigingen voor speciale projecten, (buitenlandse) festivals – daar zal Gerrit Komrij het wel mee eens zijn trouwens. Een bloemlezing is toch vooral interessant voor het publiek, als díchter kan ik daar eigenlijk niet zoveel mee. Ik heb ook geen idee hoe het boek eruit ziet, wat er allemaal in staat. Enfin, als ik weer eens in Nederland ben, zal ik het wel eens opzoeken. Je krijgt nu waarschijnlijk een hoop borstklopperij. Zo van: "Ik sta er met 2 of 3 gedichten in, dus schrijf ik geweldige poëzie." Maar opname in een bloemlezing, en de kwaliteit van een oeuvre of een hele bundel, hebben niet altijd evenveel met elkaar te maken: een paar zwaluwen maken nog geen zomer, dat geldt zeker ook mijzelf.
 Auteurspagina Alfred Schaffer >
|
|
|
|
|
|
|
|
Publiceer je gedicht in Meander en bereik duizenden lezers |
|
Dikke Komrij (5): Een fles La Palma
|
|
directe link voor dit item:
meandermagazine.net/l/?txt=31 |
door Rob de Vos op 01-02-2004 |
Ilse Starkenburg (drie gedichten in de Dikke Komrij) is ook alweer een tijdje bekend als dichteres. Heb je jezelf op iets lekkers getracteerd, Ilse?
|
Ilse Starkenburg:
Inderdaad, ik heb er een fles La Palma op gedronken.
Een van de gedichten die Komrij heeft gekozen is toevallig mijn allereerste gedicht ('Kijk haar ze denkt....') Genoteerd in mijn dagboek, toen ik twintig was, een eerste stapje van dagboekniveau naar poëzie. Dat gedicht is dus een laatbloeier. Wel jammer dat hij uit de meest recente bundel 'in plaats van alleen' niets heeft gekozen. Maar verder ben ik zeer vereerd.
Homepage Ilse Starkenburg >
|
|
|
|
|
|
|
|
Publiceer je gedicht in Meander en bereik duizenden lezers |
|
Dikke Komrij (4): Wat willen dichters weten?
|
|
directe link voor dit item:
meandermagazine.net/l/?txt=28 |
door Rob de Vos op 01-02-2004 |
Martin Ros schreeuwde gisteren op de radio dat hij nog nooit van Philip Hoorne had gehoord (luister maar). Maar Ros blijkt zelfs Bart FM Droog (twee gdichten in Komrij) niet te kennen en dat is toch iemand die van zich laat horen.
Een paar jaar terug kwam Bart in Meander op voor de auteursrechten. Daarom maar eens aan hém gevraagd: Vind je het niet eigenaardig dat uitgevers toestemming geven voor publicatie van gedichten in verzamelbundels, zoals de Dikke Komrij, zonder de auteur te raadplegen?
|
Bart FM Droog:
Ja, dat vind ik vreemd. Maar het ligt ook aan de afspraken die dichters met hun uitgeverijen over toestemmingsverleningen hebben. Zo is de deal tussen bijvoorbeeld Rutger Kopland en Gerrit Krol en hun respectievelijke uitgeverijen dat ze (de uitgeverijen) altijd zonder verdere kenisgeving toestemming mogen verlenen voor opname van gedichten in bloemlezingen.
Het enige dat Kopland en Krol merken is dat eenmaal per jaar de vergoeding voor al dat gebloemlees op hun rekeningen worden overgemaakt (en dat ze exemplaren van die bloemlezingen (soms) krijgen opgestuurd).
Homepage Bart FM Droog >
|
|
|
|
|
|
|
|
Publiceer je gedicht in Meander en bereik duizenden lezers |
|
Dikke Komrij (3): Een storm in een glas dichters
|
|
directe link voor dit item:
meandermagazine.net/l/?txt=25 |
door Rob de Vos op 01-02-2004 |
Philip Hoorne en Frederik Lucien de Laere zijn nog niet zo lang bekend als dichter, Patty Scholten kan je zo langzamerhand een gevierd dichteres noemen. Wat vindt zij er nou van dat er zes van haar gedichten in Komrij's verzameling staan?
(Patty was even in het buitenland en hoorde daarom nu pas dat ze in de Dikke Komrij staat.)
|
Patty Scholten:
Natuurlijk ben ik blij en vereerd dat er zes gedichten van me in de nieuwe Dikke Komrij staan. Ik voel me nog helemaal geen 'gevierd dichter' en ben over elk nieuw gedicht nog even onzeker als pakweg tien jaar geleden, dus zoiets is een welkome erkenning van 'officiële zijde'. Ik heb trouwens bewust niet meegedaan aan de hausse van dichters die hun uitgevers belden om te weten te komen welke en hoeveel gedichten er van ze zouden worden opgenomen. Aan Bart FM Droog, die daarover ook bij mij informeerde, schreef ik: "Ik zie wel, ik laat me verrassen." Ik vind dit eigenlijk een beetje een 'storm in een glas dichters', de nieuwe Dikke Komrij is immers bijna twee keer zo dik als de vorige editie, iedereen staat erin!
Wat de keuze van Komrij betreft: het valt me op dat hij vooral mijn meer light-verse-achtige gedichten heeft gekozen. Alleen 'Het Dagjesdier' en 'Zwarte panter' zijn serieuze gedichten. Ik vind het leuk dat hij maar twee dierengedichten heeft uitgezocht. Ik sta bij de meeste mensen nog steeds vooral bekend als 'dierendichteres', terwijl inmiddels misschien de helft van mijn gedichten niet over dieren gaan. Een publieke opinie is moeizaam om te buigen.
Auteurspagina Patty Scholten > Interview met Patty Scholten >
|
|
|
|
|
|
|
|
Publiceer je gedicht in Meander en bereik duizenden lezers |
|
Vliegen dichtbundels de winkel uit?
|
|
directe link voor dit item:
meandermagazine.net/l/?txt=22 |
door Rob de Vos op 31-01-2004 |
In elk nummer van Meander Magazine staat sinds kort de Literaire Boeken Top 10, gebaseerd op de verkopen van boekhandel 'Het Verboden Rijk' te Roosendaal.
In de top tien van Meander 232 (1 februari 2004) staan maar liefst twee dichtbundels: 'Moment' van Wislawa Szymborska en 'De gedichten 1991-2000' van Anna Enquist.
Is dat een uitzondering of komen dichtbundels wel vaker in de Top 10? Hoe staat het eigenlijk in het algemeen met de verkoop van dichtbundels?
Bedrijfsleidster Patrice van der Veen van 'Het Verboden Rijk' in Roosendaal geeft antwoord.
|
Patrice van der Veen:
Dat er nu dichtbundels in de Top 10 staan, heeft natuurlijk te maken met de landelijke aandacht voor poëzie rondom de Gedichtendag, maar ook daarbuiten gebeurt het dat dichtbundels tot onze beste verkopen behoren. Meestal gaat het om bloemlezingen en verzamelbundels - de 'Dikke Komrij' staat ongetwijfeld in onze volgende Top 10! Maar daarnaast vind je er bundels van auteurs waarvoor veel aandacht is, zoals in 2003 'De oude kustlijn' van Vasalis, of van auteurs die meegewerkt hebben aan activiteiten die we samen met de literaire stichting De Witte Roos organiseren, zoals Anna Enquist. Daarnaast kun je in onze 'plaatselijke' Top 10 ook bundels van regionaal talent tegenkomen, al dan niet in eigen beheer uitgegeven. Ook voor hen is er plaats in onze boekhandel, omdat we vinden dat we ons ook daarvoor moeten inzetten. Onze Top 10 is dus niet maatgevend voor álle boekhandels. Het Verboden Rijk is immers een algemene boekhandel en is niet gespecialiseerd in poëzie. Ons aanbod aan poëzie is weliswaar breed, maar we hebben zelden grote aantallen van iedere bundel in de winkel.
|
|
|
|
|
|
|
|
Publiceer je gedicht in Meander en bereik duizenden lezers |
|
Ineens in de werkkamer van Clem Schouwenaars te staan
|
|
directe link voor dit item:
meandermagazine.net/l/?txt=19 |
door Rob de Vos op 31-01-2004 |
Clem Schouwenaars (1932-1993) staat met twee gedichten in Komrij's verzameling. Ooit schreef Meandermedewerker Hans Hamburger een artikeltje over hem (dit). Hans heeft ook een site met informatie over de door hem bewonderde Schouwenaars (deze).
Door deze site kwam hij in contact met de dochter en weduwe van Clem Schouwenaars. Hoe ging dat ook alweer, Hans?
 Clem Shouwenaars
|
Hans Hamburger:
De site bestond al enige tijd. Ineens kreeg ik een mail van Jessica Schouwenaars, Clem's dochter, die ook in enkele van zijn boeken voorkomt (o.m. 'Naschrift voor Jessica').In die mail sprak ze haar vreugde uit over de aan haar vader gewijde site. Ze had hem ontdekt op de verjaardag van haar moeder en samen hadden ze hem (geëmotioneerd) bekeken. Kort daarna kreeg ik een mail van Rotraut Kerzinger, weduwe van Schouwenaars. Zij wijdde waarderende woorden aan de site en maakte enkele corrigerende opmerkingen, waarmee ik het geheel kon vervolmaken.
Toen er in Antwerpen een tentoonstelling was van Schouwenaars' manuscripten, ontmoette ik daar Rotraut en Jessica. Later ben ik met echtgenote Kim bij Rotraut op bezoek gegaan in 'De Laterhof', het 'huis op de heuvel' in Vlaams Brabant, waar Clem de laatste jaren van zijn leven had gewoond en waar Rotraut nog steeds zijn werkkamer in de oorspronkelijke staat bewaarde. Jessica, die inmiddels in de politicologie was afgestudeerd en in Brussel woonde, kwam ook.
Het was een emotionele ervaring om, na zoveel van Clem Schouwenaars gelezen te hebben en na zo diep in zijn werk gedoken te zijn, ineens in zijn werkkamer te staan waar zijn pijp nog op zijn bureau lag en zijn aantekenschriften nog voor gebruik gereed leken te zijn. Rotraut is later verhuisd naar een stadje ten westen van Brussel en ook daar hebben we haar opgezocht, weer in gezelschap van Jessica.
De kennismaking van Clem met de toen niet zo gelukkige Rotraut en de gebeurtenissen rondom het begin van hun relatie zijn uitvoerig beschreven in de roman :'De stervende Galliër'. Clem zelf heeft later benadrukt dat de hele geschiedenis geromantiseerd was en Rotraut vertelde dat de werkelijkheid "nog veel erger" was.
Onlangs nog heeft mijn vrouw een lang telefoongesprek met Rotraut gevoerd (doordat mijn oren slechter worden heb ik wat moeite het telefonisch verstaan van Vlaams-Nederlands met een licht Duits accent). Afgesproken is, dat we binnenkort weer eens naar Rotraut en Jessica gaan om bij te praten. Inmiddels kijk ik op boekenmarkten en in antiquariaten nog steeds uit naar boeken van Clem Schouwenaars. Want hoewel ik de meeste van zijn werken wel bezit, ontbreekt er toch nog een aantal in mijn verzameling.
 Auteurspagina van Hans Hamburger >
|
|
|
|
|
|
|
|