De keuze van Frouke Arns
Andrea Voigt
Café 21
Aan de tafel bij de muur
zit een vrouw te bellen
ik heb een geluksvis gekocht voor Coen
zegt ze tegen haar telefoon
en een klein plastic tasje, maar duidelijk Chinees
sommige mensen begrijpen dat niet
ze neemt een slok van haar rosé
en prikt een olijf aan een stokje
zonder te kijken
– de vis werkt maar één keer, ja
ze ziet er heel mooi uit
ik breng haar een asbak
ze is de gelukkigste klant van vandaag
Andrea Voigt (Rotterdam, 29 oktober 1968) studeerde Scandinavische Taal- en Letterkunde en Wijsbegeerte. Zij is mede-eigenaar van vertaalbureau Tekst|Support en vertaler van de tijdschriften Wetenschap in Beeld en Historia.
Bij uitgeverij De Geus verschenen De tempel van Saturnus, gedichten, 2004, Augustus in Parijs, roman, 2007, Serveer de makrelen, gedichten, 2008 en Los van de schittering, novelle, 2010. Haar nieuwste roman is in voorbereiding.
Gedichten van Voigt zijn gepubliceerd in diverse tijdschriften, waaronder Tzum en Lopend Vuur, en op websites, zoals brakkehondblogt. In 2001 won zij de VU Podium Poëzieprijs voor het beste gedicht en in 2010 de Oerkroontjespen voor het beste Nederlandstalige boek volgens OER.
De keuze van Frouke Arns
Mart van der Hiele
Mea culpa
Wat wij niet deden om het af te maken:
souffleerden (sanctus, sanctus) op de slaperdijk
het vrachtverkeer, de hond in fluisterstand.
Een toverlantaarn aan de wieg gehangen.
God verdunnen tot hij drinkbaar was.
Ik zweer het u: wij werden nuchter dronken
en deden niets. Wij hebben het gedaan.
Wij zijn de Kafka-ouders en wij willen straf.
Mart van der Hiele (1964) is classicus en postbesteller. Naast gedichten schrijft hij essays, korte verhalen en kritieken, voornamelijk voor het tijdschrift Liter. Verschillende verzamelbundels namen werk van hem op, waaronder Nog één keer door die hoge gang. De honderd mooiste schoolgedichten uit de Nederlandse literatuur, Amsterdam 2000.
In februari 2010 verscheen zijn bundel Aaibaar wild (De Contrabas, Utrecht/Leeuwarden).
In voorbereiding zijn Een plek van geen belang. Gedichten uit de H. Stad/Hoer van B., de neerslag van zijn recente sabbatical in Rome en Opstaand zand, een verzameling verzen over rouw en controleverlies. Uit deze laatste bundel is bovenstaand gedicht afkomstig.
De keuze van Frouke Arns
Peter Helsen
Alleen gras
Hij wist niet waar hij begon. In zijn hand hield hij onveranderlijk
een landkaart waarvan de blauwe lijnen hem verwarden. De avond
viel vroeg, de dagen werden zieke hompen koude tijd. Hij nam
haar naar een film over verre vrouwen en hoe ze overleefden.
Geen grenzen, ook niet aan de randen; hij vergat haar te
herkennen toen het afscheid kwam. Een vluchtige knik
en het begin van een levenslang gemis. Wat daarna kwam
is droevig en staat reeds in de boeken. In de tuin is er alleen
gras. Binnen vorsen mensen het verval en vermaken zich met
scherven. Toch nog kinderstemmen. De kat bleef,
de rust van nu diep in haar pels verzonken.
Peter Helsen is in 1974 geboren in Leuven, waar hij ook woont, met zijn vriendin en twee kinderen.
Als programmeur 'per se' en dichter 'per accidens' ontdekte hij pas laat dat taal zich wil plooien, zelfs al is het naar het semi-autistische universum dat hem omringt.
Over poëzie: "Ik heb niet het gevoel een volbloed dichter te zijn en hou er eigenlijk niet van om veel aan taal te schaven. Mijn beste gedichten vind ik meestal diegene die ik enkel op te schrijven heb, alsof ze aanwezig zijn in de lucht rond me." Peter Helsen houdt van Pi, priemgetallen, opsommingen en Anna Achmatova.
Hij publiceerde nog niet eerder.
www.maarwaar.be
De keuze van Frouke Arns
Mark Boog
De golven en het breken
Je ziet er de golven in en het breken.
Dat zie je. Maar het is gewoon
een stad op zondagochtend, grijs,
door de mist niet werkelijk bedekt.
Er gebeurt heel veel als er weinig gebeurt.
Dat denk je. Vooral negeren. Het overschot
opgeslagen in ruime, schone archieven
tot de zondagmiddag. Dan vergeten.
Heb je geen zin om te zwemmen? Niet?
Mark Boog (1970, Utrecht) publiceerde verschillende dichtbundels en romans. Voor zijn poëziedebuut, Alsof er iets gebeurt, kreeg hij in 2001 de C. Buddingh'-prijs. De dichtbundel De encyclopedie van de grote woorden (Cossee, 2005) werd bekroond met de VSB Poëzieprijs 2006. Zijn laatste roman is Ik begrijp de moordenaar (Cossee, 2009). In januari 2010 verscheen de dichtbundel Er moet sprake zijn van een misverstand.
[Foto: Isa Boog]
De keuze van Frouke Arns
Anne Vegter
EERSTE HANDJES
Iedereen zag dat ik iedereen kon zijn.
Mijn druppel Pruisisch werd mooi bevonden,
mooi was wie die kende of mijn trekken had.
Of er een afloop was. Het was wereldvakantie,
er waren talen en probeersels. Germanismen.
Ik legde mijn eerste mijn allereerste handjes
op het borsthaar van een knecht.
<soms ontloopt het kind zijn reis, kleeft aan
boeren/ verwanten> Het was slecht goed weer
maar wat kon mij weer schelen, mijn klieren
deden niks. Soms rijden knechten over kinderen,
soms rent een boer een pad af. Soms is eerste borst
alibi.
Anne Vegter (1958) is dichter, prozaïst, toneel- en kinderboekenschrijver. Haar debuut, het kinderboek De dame en de neushoorn werd bekroond met Libris Woutertje Pieterseprijs 1990 en Verse bekken! (1990) werd genomineerd voor de AKO Literatuurprijs. Verder schreef zij onder meer een aantal verhalenbundels en een bundel sprookjes.
Tot nu toe publiceerde Anne Vegter drie dichtbundels: het Veerde (1992), Aandelen en obligaties (2002) en Spamfighter(2007). Laatsgenoemde bundel werd genomineerd voor de VSB Poëzieprijs 2008 en bekroond met de VSB Publieksprijs. Anne Vegter ontving voor haar gehele oeuvre in 2004 de Anna Blamanprijs. In 2005 kreeg zij de Taalunie Toneelschrijfprijs en in 2007 de Gedichtendagprijs.
In 2009 verscheen haar theatertekst Om te beginnen een vrouw in boekvorm. Op 17 april 2010 ging de opera Lege wieg in première, waarvoor Anne Vegter het libretto schreef. Haar vierde poëziebundel, waarin ook het gedicht ‘Eerste handjes’ is opgenomen, verschijnt in december 2010 bij Querido onder de titel eiland berg gletsjer.
De keuze was van
Frouke Arns
mare liberum
vanochtend zand in bed gevonden
niet veel, genoeg om te weten
dat zij hier moet zijn geweest
ik vermoed geen opzet, misschien
heeft ze per toeval gevonden
wat zij niet zocht, nam ze mee
wat ik nog niet mis, maar laat
ik het bij de feiten houden :
vanochtend zand in bed gevonden.
Frouke Arns (1964) studeerde Engelse Taal- en Letterkunde in Nijmegen en werkt als freelance tekstschrijver. Gedichten van haar verschenen in Meulenhoffs Dagkalender van de poëzie 2010, Digther, Krakatau, Op Ruwe Planken, Poëziepuntgl, Het Brabants Dagblad, Het Parool en in diverse verzamelbundels, waaronder Meanders Nog een lente (uitgeverij P, Leuven). Zij stond twee keer op Onbederf’lijk Vers en afgelopen juli in Dichters in de Prinsentuin in Groningen. Begin 2010 won zij de literaire prijs Harelbeke en de Meander Dichtersprijs.
Colofon
http://meandermagazine.net *
http://ezine.meandermagazine.net
E-mailadres: (de letters X uit dit adres verwijderen)
Meander wordt
uitgegeven door http://meanderstichting.info
Abonneren, opzeggen en uw adres wijzigen gaat het eenvoudigst op het adres:
http://meandermagazine.net/service
Reageren op of vragen over de inhoud van Meander?
http://contact.meandermagazine.net
Medewerkers: zie het
colofon op de site.
Wil je ook meewerken aan Meander? Klik dan
hier en vul je gegevens in.
Centraal staan in de rubriek Dichters? Zie
http://kopij.meandermagazine.net
Financiën:
Meander is gratis, maar krijgt geen subsidie. Dus ook uw financiële bijdrage is nodig!
Voor maar 11 euro per jaar bent u Vriend van Meander!
Zie http://meanderstichting.info/steun.html hoe u zich als Vriend aan kunt melden.
Losse bijdragen vanuit Nederland kunnen worden overgemaakt op Postbank giro 4451410 ten name van Stichting Literatuursite Meander te Delft onder vermelding van 'donatie'.
Hier vindt u hoe u vanuit België geld kunt overmaken naar de stichting.
Verdere verspreiding van de in deze uitgave opgenomen teksten is alleen toegestaan met voorafgaande en uitdrukkelijke toestemming van de auteur(s)